تاریخچه آلومینیوم

بشر خیلی قبل از تولید فلزی که امروزه می‌شناسیم با آلومینیوم مواجه شد. تاریخ طبیعی نوشته پلینی بزرگ (Pliny the Elder)، دانشمند رومی، داستان صنعتگری در قرن اول را روایت می‌کند که یک فنجان ساخته شده از فلزی ناشناخته که شبیه نقره است، اما بسیار سبک‌تر از آن است، به تیبریوس، امپراتور روم هدیه می‌کند. Alum، نمکی بر پایه آلومینیوم، در دوران باستان به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گرفت. فرمانده Archelaus متوجه شد که اگر چوب با محلول آلوم پردازش شود عملاً در برابر شعله مقاوم است. آلوم از قرن شانزدهم به بعد در سراسر اروپا مورد استفاده قرار گرفت. در صنعت چرم به عنوان عامل دباغی، در صنعت خمیر کاغذ برای اندازه گیری کاغذ و در پزشکی، یعنی پوست، زیبایی، دهان و دندان و چشم پزشکی.

آلومینیوم از روی آلوم نامگذاری شد که در لاتین به آن آلومن (alumen) می‌گویند. این نام توسط هامفری دیوی (Humphry Davy)، شیمیدان انگلیسی، تعیین شد که در سال 1808 متوجه شد که آلومینیوم را می‌توان با احیای الکترولیتی از آلومینا (اکسید آلومینیوم) تولید کرد، اما موفق به اثبات این نظریه در عمل نشد. درنهایت هانس کریستین اورستد از دانمارک در سال 1825 موفق شد این کار را بکند. با این حال ظاهراً او یک آلیاژ آلومینیوم با عناصر مورد استفاده در آزمایشات به جای آلومینیوم خالص تولید کرد. کارِ هانس کریستین توسط فردریش وولر، شیمیدان آلمانی، ادامه یافت که در 22 اکتبر 1827 شروع به کار کرد.

Henri-Etienne Sainte-Claire Deville، شیمیدان و فن‌شناس برجسته فرانسوی، روش شیمیایی ایجاد آلومینیوم کشف شده توسط دانشمندان را به کاربرد صنعتی منتقل کرد. او فرآیند Woehler را بهبود بخشید و اولین آلومینیوم صنعتی را همراه با شرکای خود در کارخانه تولید چارلز و الکساندر تیسیه در روئن (فرانسه) در سال 1856 تولید کرد.

فلز تولید شده شبیه نقره بود، سبک و گران بود، از این رو در آن زمان آلومینیوم یک ماده عالی برای زیور آلات و اقلام لوکس در نظر گرفته می‌شد. اولین محصولات آلومینیومی مدال‌هایی هستند که در زمان ناپلئون سوم ساخته شده‌اند. ناپلئون از توسعه و تولید آلومینیوم حمایت کرد و فردریش وولر، جغجغه‌ای برای ولیعهد لوئیس ناپلئون از آلومینیوم و طلا طراحی کرد. با این حال، حتی در آن زمان Sainte-Claire Deville فهمید که آینده آلومینیوم فقط با جواهرات مرتبط نیست.